Neurospine klantervaringen

Ik kreeg, terwijl ik aan de morfine pomp zat veel informatie, zoals van de fysio. veel van die info was ik kwijt bij terugkomst thuis. Ik miste wat psycho sociale begeleiding na de OK. thuis komen, geen fysio te hebben en maar wachten tot de eerste afspraak na 3 maanden is een zware strijd; Stap uit de Medische blik en kijk naar de mens als geheel Holistisch. Vooral moreel vond ik me in de steek gelaten. Daarnast kun je altijd bellen; echter ze doen niets voor je omdat je bent ontslagen; erg verwarrend dat je dan naar de huisarts moet voor medicatie en nazorg.. die huisarts heel beperkt weet wat er gebeurd is en beperkt kennis heeft over mijn OK. Die treurige huisarts brieven met nog geen 20 woorden geven een wel heel beperkte info. Stap uit dat medische denken; er is meer; de mens in zijn geheel. uiteindelijk mag je dan naar de neuroloog.. heeft ie waarrempel 10 minuten voor je... weet; van aandacht wordt alles mooier; zet evt verpleegkundige in voor aandacht, uitvragen welbevinden, doorvragen. 10 minuten.. dan mis je vast wat.;)

Persoonlijk, concreet en vakkundig!

Top, ben uiterst tevreden van begin tot ontslag.

Informatie over herstel zou uitgebreider mogen.

Mijn ervaring met de operatie is tweeledig. 1. Bewondering voor de technische uitvoering. 2.Emotionele beleving die ik daarvan heb ervaren. Deze twee aspecten staan haaks op elkaar. De technische aspecten versus de zorgkant. Dat laatste vind en vond ik ondermaats zowel bij de voorbereiding als bij de nazorg van de operatie. Het probleem is dat ik in beide situaties geen enkel moment heb gemerkt dat de persoon die met mij bezig was in de gaten had dat ik leefde. Niemand zegt of vraagt iets of toont belangstelling. Alsof je op een lopende band ligt.. Spooky! Met name de nazorg was optimaal steriel. Je kon bellen, maar zowel medicijnen als eten werden woordloos opgediend, alsof de dametjes leden aan communicatievrees. Ook de voorbereiding van de operatie verliep op deze wijze: zeer efficient en nauwkeurig. Alleen de narcotiseur sprak een persoonlijk woordje vlak voordat ik onder zeil ging: "ik zie dat u nog drie tanden in uw mond hebt. Die kan ik er straks wel even uitslaan." Een opmerking die zeer aan mij besteed was want ik houd wel vaneen grapje. Ik heb dit dan ook als enig positieve, want vermakelijke, bejegening ervaren.

Verpleging en verzorging heeft te weinig tijd voor patiënt waardoor al snel een chaos ontstaat

het enige wat een beetje raar vond gaan is het zgn ontslag.Het moment dat je het ziekenhuis verlaat mag iets meer begeleiding.

Weinig uitleg en risico's doorgekregen, weing info voor- en achteraf. Bij controle wordt er niet geluisterd en alleen gesproken uit ervaring van andere patienten, voelde afgeraffeld en klachten weggewimpeld.

Zoals in elk ziekenhuis is er wel geluid op de gang, vooral s`nachts is dat onprettig maar ik begrijp ook wel dat er gewerkt wordt. Ik vind wel dat schoenen met harde zolen eigenlijk niet kunnen..